سراشیبی !

امروز حقیقتا یکی از بدترین و سیاه ترین روزهایی است که در عمر کوتاه ملوانی خود داشته ام ! شاید جمله ای که گفتم از نظر دستوری پر از ایراد باشد اما حتماً نشان دهنده اوج حزن و اندوه من و سایر ملوانی های درمانده است . از همه دوستان عذر می خواهم اما واقعاً امیدم را از ملوان و بهبود آن از دست داده ام و روزهای خوشی را برای آن تیم همیشه محبوب متصور نیستم . بازی را در حالی باختیم که شاید باید نتیجه ای بدتر از آن را می دیدیم اما بسنده کردن سپاهان به 2 گل باعث شد باعث شد از فروپاشی دروازه ملوان در نیمه دوم خبری نشود . جداً باخت بسیار بد ملوان باعث تالمات روحی فراوانی برایمان شد که شاید هیچگاه ( حتی در باختهای بدتر از این ) از خاطرمان نرود .

بازی که ملوان از خود ارائه داد نمونه کامل یک بازی بی هدف ، باری به هر جهت و غیر مسئولانه بود . اشتباهات فراوان در خط دفاع به خصوص از سالارزاده موقعیتهای فراوانی را برای مهاجمین حریف به وجود آورد . قصد گزارش بازی را ندارم و بیشتر به بررسی فردی بازیکنان خواهم پرداخت . امید است با راهنمایی های خود ما را همراهی کنید

1 – آرمین رحیم زاده : دروازبان چندم ملوان بالاخره جای مسعود نا متعادل را گرفت ! از این جهت به مسعود نامتعادل گفتم که تکلیف خود را با تیم و طرفداران مشخص نمی کند . یکروز خوب است یکروز عالی و یکروز بود و نبودش در دروازه تفاوتی ندارد ! اما دروازبان جوان ملوان که کاملا مشخص بود اسیر جو بازی شده بود نتوانست در برآورده کردن انتظارات ، موفق جلوه نماید . در گل اول ملوان بسیار ناشیانه عمل کرد و ترجیح داد به جای دایو کردن و دفع توپ با شیرجه ای مناسب ، به صورت ایستاده آنرا دفع کند که متاسفانه موفق نبود . هر چند در پاس گل خط دفاع به محمد نوری و متعاقب آن ضربه دیدنی وی به درون دروازه ملوان نباید نقش سازنده دفاع فراموش شود !

2 و 3– سعید سالارزاده ، غلامعلی تبار : در یک کلام افتضاح بودند . آنقدر بد که هیچ جای دفاعی از خود باقی نگذاشته بود ! به خصوص سالارزاده که تجربه بازی در چنین میادینی را هم داشت . بی دقتی ، دستپاچگی ، دفع توپ با ایده رفع مسئولیت ، مدارا کردن با حریف و عدم فشار مناسب بر روی مهاجمان از نکاتی بود که به ذهنم رسید وگرنه اینان بسیار بدتر از اینها بودند !

4 – رضا نیک نظر : شاید مثمر ثمر نبود اما حقیقتاً بسیار دوید و تلاش کرد و حداقل تفاوتش با بقیه این بود که در اکثر درگیری ها حضورش به خوبی حس میشد . به اندازه خودش زحمت کشید و انرژی گذاشت که شایسته تقدیر است اما مشکل عمده اش تمایلش به مرکز دفاع و خالی ماندن سمت راست ملوان باشد در ضمن امروز خشونت را چاشنی بازیش کرده بود که اگر داور کس دیگری بود حداقل اخطار را می گرفت .

5 – علی رمضانی : اولین بازی که از وی دیدم در مقابل تیم ترکمن در جام حذفی بود که انصافاً بازی اش به من چسبید . با وجود جثه کوچکی که دارد در کنترل و ارسالها بسیار موفق نشان می دهد و مطمئنم به مدارج بالاتری خواهد رسید . او تنها بازیکن خوب ملوان در این بازی بود .

6 – مرتضی بهشتی : تعداد کارهای مثبتش در بازی به حدی بود که راحت میشد آنها را شمرد و برای این کار فقط انگشتهای یکی از دو دستتان کافی بود ! همین .

7 -  محسن گیاهی : می تواند در آینده و با همکاری با رمضانی جناح چپ قدرتمندی را بسازد که البته در این بازی مطابق انتظار ظاهر نشد و با مصدومیتش کمبودهای ملوان دو چندان شد .

8 – امیر خدامرادی : ضعف و کندی در تصمیم گیری بزرگترین مشکل امیر است و به راحتی از بهترین موقعیتها به دلیل همان نقیصه که عرض کردم می گذرد ! این بازیکن باید بیاموزد که فوتبال ورزش لحظه هاست و کسی منتظر او نخواهد ماند ! به اندازه کافی ضعیف بود که بین بدترینها قرار بگیرد .

9 – سعید یوسف زاده : به شخصه اعتقاد زیادی به بازی وی دارم اما چند هفته ای است که از فرم آرمانی خود به دور شده است و با سعید فصل قبل و حتی اوائل همین فصل متفاوت است . با توجه به اینکه وی می بایست به عنوان هافبک ملوان انجام وظیفه نماید متاسفانه گویا در انجام این امر با مشکل مواجه شده است . پاسهای اشتباه متعدد ، عدم تاثیرگذاری بر بازی و ضعف در امر بازیسازی و ایجاد موقعیت برای مهاجمان از بزرگترین نقایص وی میباشد . اگر قرار باشد در بازی امروز سه نفر از بدترینها را انتخاب کنیم بی شک وی در این لیست جایی برای خود پیدا خواهد کرد .

10 – کیوان ساجدی : او نیزبه اندازه توان خود تلاش کرد هرچند موفق نبود و تلاشش به امتیاز منجر نشد اما سعی کرد در اجرای برنامه اش کوشا باشد . وی ابتدا در خط حمله بود که با مصدومیت گیاهی جایش را به قربانی داد و خود در هافبک راست کار کرد .

11 – سید جلال رافخایی : در حالی که ملوان 2 گل عقب بود تر جیح میداد با حرکات نمایشی و ریسکی توپ را به بازیکنان هم تیمی اش برساند ! و این شاید نشان از نا پختگتی وی باشد ! رافخوایی با آن چیزی که انتظار داشتیم متفاوت بود و در اکثر دقایق بازی بی اثر و نا توان نشان داد

12 – مجتبی قربانی : آقای قربانی هدف شما از فوتبالیست شدن چیست ؟! آیا در هر بازی به چیزی جز نحوه خورد کردن اعصاب تماشاگران فکر می کنید ؟! اصرار بر حمل توپ و تمایل فراوان به دریبل زدن وی را تا حد یک بازیکن معمولی و حتی آماتور پایین برده است . وی بیشتر به فکر خودش است و اگر وقت شد کمی هم به تیم و بازی گروهی می اندیشد .

13 – ایمان صیادنورد : آمده بود بر بار تهاجمی تیم بیفزاید که متوجه نشدم با کدام فکر و کدام ایده ای در جلوی چشم داور روی بازیکن حریف تکل دو پا می زند ( آنهم از پشت ) و توقع دارد کسی او را جریمه نکند ! اینان کسانی اند که خشونت و زدن ساق حریف را با تعصب اشتباه گرفته اند . به نظر من قباخلو بسیار از این مهاجم کندو بی فکر بهتر است .

14 – محمد رستمی : بازیکن تعویضی که با بهشتی تعویض شد نه متوجه نامش شدیم و نه فرصتی داشت که بازی خویش را به معرض دید بگذارد .

متاسفانه ملوان در روزی که می توانست با دریافت گلهای بیشتر به رختکن برود با دو گل خورده سپاهان را بدرقه نمود و چشم به بارقه های امیدی دارد که بتواند خود را در لیگ برتر حفظ کند اما بازی که ملوان ارائه داد در حد همان لیگ یک بود و با ادامه این روند باید تعارفات را کنار گذاشته و این تیم را سقوط کرده معرفی نماییم .

باز هم داستان کهنه انزلی و غازیان در این تیم نقل محفل همه شده . باز هم بین تماشاگران تفرقه و فاصله افتاده است و گروهی مربی و گروهی بازیکنان را مقصر می دانند . اوضاع به اندازه کافی ناجور است و هر لحظه می توان منتظر اتفاق جدیدی در ملوان بود اما مطمئناً هیچ خبر خوشی تا اطلاع ثانوی از ملوان به گوش نخواهد رسید چون این تیمی که ما میبینیم آبستن اخبار ناگواری  می باشد .

چهره هفته :

و اما چهره این هفته نه به سبب موفقیت که بر اثر عدم توفیق در کارش به این ستون راه پیدا کرده است .

آقای احمدزاده ! روزی به خاطر دفاع از شما و مخالفت با حضور صالح نیا با عزیزترین کسانم ستیز کردم و دل آنان را شکستم .

آقای احمدزاده ! به خاطر اعتراض به عدم حضور شما در ملوان به استادیوم نرفتم ( و چه کوته فکر بودم ) در حالی که ملوان به ما احتیاج داشت .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با استقلال به آن لحن صحبت کردی و با قسمی که خوردی گفتی دیگر برروی نیمکت ملوان نخواهی نشست کاری که زیاد مقبول نبود .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با صبا دوباره با آن لحن به خبرنگار برنامه 90 صحبت کردی و در جواب این سوال که : در بین دو نیمه چه شد که ملوان باخت ؟ چنان حرف زدی که زیبنده نام مربی نبود .

آقای احمدزاده ! بعد از بازی با ابومسلم بازیکن مشهدی ابومسلم را تهدید کردی و با عصبانیت سعی کردی وی را تهدید به جبران در انزلی کنی ! آیا فراموش کرده بودی مربی یک تیم و نماینده یک شهر هستی ؟!

آقای احمدزاده ! باز هم که در این بازی با تماشاگرت برخورد کردی و پس از آنهم با مامور نیروی انتظامی تاختی . فرض کنیم حق با تو بوده باشد اما آیا براستی برای خود این حق را متصوری که به فرض تحت فشار بودن به خاطر تیم بر همه بتازی ؟ آیا اصولاً حق داری با تماشاگر ناراضی تیم بگو مگو کنی ؟ نکند آنان را هم تهدید کرده باشی !؟

آقای احمدزاده ! شما را دوست داریم اما احساس می کنیم در مقابل همه دشواریها ، همه کاستی ها و همه نداریهای ملوان کم آوده ای ! احساس می کنبم در فکر خراب شدن سابقه خوبت هستی و اینک که آنرا در شرف از دست دادن می بینی سعی می کنی به هر نحو ممکن گناه را بر گردن دیگری بیاندازی .

آقای احمدزاده ! در طول این فصل مردم تو را درک کرده اند و می دانند بر تو و تیمت چه می گذرد بنابراین سعی کردند بر کمبودها خرده نگیرند و فضا را برایتان از آنچه که هست تیره تر ننمایند اما شما در مقابل این همه هوادار ، این همه عاشقان ملوان چه کرده ای ؟ قدری درنگ کن ممی جان !

دومین برد خانگی در لیگ ششم

 

آخرین بازی نیم فصل هم برگزار شد و پرونده دور رفت ششمین لیگ برتر فوتبال ایران موسوم به جام خلیج فارس به پایان رسید . خوشبختانه آنکه در پایان این دیدار با خاطری آسوده تر استادیوم پیر شهر را ترک کرد کرد ملوان و تماشاگرانش بودند . این دومین سالی است که ملوان توانسته است در برابر هر دو تیم شیرازی در انزلی پیروز از میدان خارج شود . شاید این پیروزی مقدمه ای باشد بر شروع اوجگیری ملوان و شاید هم …  به هر حال ترجیح می دهیم به نیمه امیدبخش این قضیه دل ببندیم و به هفته های بعد چشم بدوزیم .

ملوان در این بازی با چند تغییر به میدان آمده بود که عجیب ترینش استفاده از ایمان صیادنورد از ابتدای بازی بود . مهاجم تکنیکی اما کندی که تخصصش بازی در سالن است و بنا به اقتضای زمان (!) به ترکیب اصلی تیم بزرگسال راه یافته است . شاید کمبود بازیکن و خالی بودن دست احمدزاده عامل این کار باشد اما شاید بهتر بود سید جلال رافخوائی و یا قباخلو از ابتدا در ترکیب قرار می گرفتند که احتمالاً نبودشان به خاطر عدم آمادگی آنها در طول تمرینات یا مصدومیتهای خفیفشان بوده ولی بعد از حضور آنها در اواخر بازی به عینه می شد تحرک و کارآیی بهتر خط حمله را دید .

تغییر دیگر حضور فلاحتی در خط دفاع بعد از مدتها غیبت بود . با بازی خوب نیک نظر در این پست ، فلاحتی به یک نیمکت نشین بدل شد که البته درباره وی و چگونگی بازیش قبلاً صحبت کرده بودیم .

می توان گفت بازی با تسلط کامل ملوان آغاز شد و به همین ترتیب هم به پایان رسید اما این بازی هم به مانند خیل بازیهای دیگر ملوان درانزلی فقط با تسلط انجام شد و ملوانان طرفی از این قضیه نتوانسته اند ببرند . در کل بازیهایی که ملوان انجام می دهد فرصتهای اندکی بر روی دروازه حریف بوجود می آورند و بیشتر توپ را در میانه میدان به گردش در می آورند . تسلطی کارساز است که منجر به ایجاد موقعیت گل و در نهایت برتری امتیازی شود وگرنه جز تخریب روحیه بازیکنان و تماشاگران سودی نخواهد داشت .

لطفاً در آمار ذیل دقت فرمائید :

پاس – ملوان

گل اول ملوان در دقیقه 20( نیک نظر )

گل اول پاس در دقیقه 22( رحمتی )

ابومسلم - ملوان

گل دوم ملوان در دقیقه 92 ( قربانی )

گل سوم ابومسلم در دقیقه 94 ( اولروم )

ملوان – برق

گل اول ملوان در دقیقه 34 ( خدامرادی )

گل اول برق در دقیقه 35 ( عابدی )

به آمار فوق اضافه کنید دریافت سه گل از صبا باطری به فاصله 15 دقیقه  و به این نتیجه خواهید رسید که بازیکنان ملوان بعد از خوردن گل بازی را رها می کنند و دقیقاً در همین دقایق هم تیم حریف به گل می رسد .

سوال : چرا با وجود تعدد این اتفاق عجیب ، تاکنون فکری برای حل این مشکل نشده است به راستی اگر امروز و در دقایق پایانی رافخوائی نمی توانست گل دوم ملوان را به ثمر برساند می بایست نیم فصل را با چه خاطره ای ترک می کردیم ؟ آیا ملوان که کم هم گل می زند نباید از اندک داشته های خود هم به خوبی محافظت کند ؟ چرا کادر فنی خط دفاعی اش را توجیه نمی کند ؟ بشتر ریزش ملوان در خط حمله بوده و قسمت اعظم خط دفاعی آن سال پیش هم در کنار هم بازی می کردند و یحیی نژاد بزرگترین مهره ملوان بود که اینک در این تیم نیست پس چرا خط دفاعی اینگونه ضعیف عمل می کند ؟ شاید فاکتور تجربه و جوانی برای مهاجمین ملوان قابل درک باشد اما مدافعین که هم تجربه بازی در لیگ و هم هماهنگی و سابقه در کنار هم بودن را دارند اینگونه عمل می کنند ؟ اینها سوالاتی است که کادر فنی باید پاسخگوی آن باشد که اگر به این مهم ترتیب اثر داده نشود چه بسا مجبور به دادن تاوان سنگینی برای این قصور باشیم .

چهره هفته :

و اما چهره هفته کسی نیست جز مسعود غلامعلی زاد و سوال این است که چرا وی به عنوان چهره هفته برگزیده شد ؟

در اواخر نیمه اول و بعد از دریافت گل ملوان ، تماشاگران ملوانی که مدتی است رابطه خوبی با مسعود ندارند ( و به نظر من این رابطه بد پس از دریافت گل ناجوری بود که وی از پرسپولیس در دو فصل قبل دریافت کرد آغاز شد ) با تمسخر وی و ادای جمله مسعود پنجه طلا ولی با لحن آزار دهنده ای سعی در نشان دادن اعتراض خود به وی شدند . پس از آن هم وی در حالی که بی نهایت عصبی بود شروع به پاسخ دادن به این اعتراضات کرد به نحوی که عملاً بازی را رها کرده بود و در حالی که واقعاً غیرقابل مهار می نمود فریاد می کشید . حتی داور و بازیکنان و حبیبی و … هم نمی توانستند او را آرام کنند . بیشتر این اعتراضات مردم از جانب عده ای هوادار بود که در سمت ما می نشستند و من در مورد اینکه اصلاً آیا آنان هوادار به شمار می آیند یا نه و اینکه کار آنها صحیح بود یا غلط کاری ندارم اما حرفی که به مسعود زده شد آن اندازه ای نبود که وی واکنش نشان داد . جالب اینجاست که برادر مسعود هم در بین تماشاگران با عده ای درگیری مختصری پیدا کرد .

به نظر من مسعود با آن دروازبان سرپنجه ای که دو فصل قبل سراغ داشتیم تفاوت پیدا کرده است و اوج این اشتباهات نیز در فصل پیش به چشم خورد اما امسال و به خصوص در بازیهای خانگی اشتباه بزرگی که بتوان وی را مقصر اصلی معرفی کرد ندیده ام یا حداقل به خاطر ندارم . به نظر من هر سه گلی که از صبا خورد و همین گلی که امروز از برق خورد مقصرش خط دفاعی بود و نه مسعود اما باز هم با توجه به فصل پیش و اشتباهات عدیده اش با دریافت هر گل ، تماشاگران وی را سیبل اتهامات خود قرار می دهند . هر چند در بازی با ابومسلم ( در مشهد ) و در هنگام دریافت گل دوم دقیقاً همان اشتباهی را مرتکب شد که پارسال و در مقابل استقلال تهران و در آزادی مرتکب شده بود بازهم نمی توان لقب ناکام اصلی ملوان را به او نسبت داد . چیزی که این وسط مرا آزار می دهد فیلمبرداری از این صحنه و سوژه شدنش در برنامه نود است که بهانه خوبی به دست فردوسی پور و حتی تیمهای دیگر لیگ می دهد که بدین وسیله تماشاگر ملوان را متهم به جنجال کنند .

اما سخنم با عموم هواداران است که اگر ملوان بازیکنانش ضعیف هستند ، اگر اشتباه می کنند ، اگر حتی باعث باخت می شوند باز هم بازیکنان تیم محبوب ما به شمار می روند و وظیفه ماست که در میدان بازی به آنها روحیه بدهیم . ایرادی اگر هست می توان بعد از بازی به آن پرداخت و برای حل آن چاره ای اندیشید .

هر چند معتقدم راهی که تماشاگر ملوان می رود ولو اینکه درصدی اندک از کل باشند ملوان را به حاشیه و گوشه گیری سوق خواهد داد . بعدها در این رابطه سخن خواهیم گفت .

عکس هفته :

تصویر این هفته را از لابلای صفحات وب پیدا کردم .

تا مقاله بعدی فرصت دارید فرد مورد نظر و محل عکس را حدس بزنید !

آخریت تیر در چله ملوان

با سلام خدمت دوستان .

فبل از هر چیز از اینکه با همفکری ، پیشنهادات و نظرات خود ما را دلگرم می کنید ممنونم . مدت چند هفته ای است که سعی در بروز کردن و ایجاد یکسری تغییرات در ماهیت وبلاگ داشته ام که امیدوارم مورد قبول قرار گیرد . از این هفته سعی خواهم کرد دو آیتم را در پایان هر پست اضافه کنم که در مورد خوب بودن یا نبودنش منتظر نظر شما خواهم بود . قسمت اول ایجاد بخش چهره هفته است که مربوط به چهره خبرساز این هفته و چگونگی عملکرد وی می باشد و قسمت دوم ایجاد بخش عکس هفته است که معمولا اگر عکس جالبی از هر شخصی پیدا کردم حتما برایتان خواهم گذاشت . امیدوارم با کمک فکری خود مرا در بهتر شدن اینجا بازی فرمائید .

و اما در مورد بازی ملوان و برق مطالب زیادی را جمع آوری کرده بودم که متاسفانه و بعلت مشغله زیاد نتوانستم به موقع آماده کنم و با توجه به اینکه 24 ساعت دیگر تا آغاز بازی مانده است تصمیم گرفتم قسمت اعظم این تحلیل آماری را حذف کنم و بیشتر به کلیات بپردازم . امید است که مورد توجه قرار گیرد .

در هفته پایانی لیگ برتر دو تیم ملوان و برق در حالی به مصاف هم می روند که اولی برای ماندن تلاش می کند و دومی سعی در حفظ جایگاهش دارد . ملوانی که در کسب امتیازات در خانه تیم چهاردهم جدول است و در مقابل ، برق تیم ششم لیگ در کسب نتیجه در خارج از خانه به شمار می رود . می توان گفت برق در بیرون از خانه چهره بهتری دارد درست برعکس حریف قبلی ملوان یعنی ابومسلم که در کسب نتیجه در بیرون از مشهد تیم آخر لیگ محسوب می شود . در کارنامه تیم برق  18 گل زده و 18 گل خورده به چشم می خورد که از این جمع 11 گل آن را سه بازیکن به اسامی روبرت مارکوسی ( 5 گل ) محمد مطوری ( 3 گل ) و فرهاد محمدی ( 3 گل ) به ثمر رسانیده اند . یعنی چیزی حدود 61 درصد کل گلهای برق توسط این سه نفر زده شده است  البته گویا مطوری در این بازی غایب است اما این مثلث گلزن آنقدر خطرناک هست که با وجود نبود هر یک از آنان باز هم هر خط دفاعی را به تلاش بیشتر وادار نماید . میزان گل زده برق در هر بازی تقریبا 29/1 میباشد که برای ملوان چیزی در حدود 57/0 گل در هر بازی است یعنی تقریبا کمی بیش از نیم گل در هر بازی که حقیقتاً آمار مایوس کننده ای به شمار می رود به نحوی که طبق محاسبه دقایق بازی ملوان و برق به راحتی می توان فهمید که ملوان هر 157 دقیقه به گل می رسد ! ولی برق هر 70 دقیقه . البته در بازی قبل نکته ای بود که در اینجا ذکرش خالی از لطف نیست . با توجه به آمار ارائه شده در پست قبلی و اینکه مهاجمین ملوان تاکنون بسیار کم فروغ ظاهر شده بودند در بازی با ابومسلم دیدیم که قربانی توانست بالاخره گل بزند و قباخلو هم یک پنالتی بدست آورد و شابد این برای خط حمله ای که بسیار بی اثر نشان میداد نقطه عطفی به حساب بیاید . ملوان در مشهد برای بار سوم در این فصل بیش از یک گل زد و امیدواریم که این آمار روز به روز بهتر شود . البته احمدزاده برای جایگزینی نیک نظر در دفاع راست باید از فلاحتی استفاده کند که متاسفانه وی مهره قابل اعتمادی در این پست به شمار نمی رود و در کارهای دفاعی ( برعکس کارهای هجومی ) بسیار بی دقت و سهل انگار بازی می کند .

و اما در مورد گلهای خورده این دو تیم میتوان به نتایج جالبتری رسید . برق 18 گل زده و 18 گل خورده دارد یعنی 14/1 گل در هر بازی و ملوان 07/1 بار در هر بازی گل خورده دارد . بالاخره از یکی از موارد برق آمار بهتری داشتیم ! برق شیراز هر 70 دقیقه یکبار و ملوان هر 83 دقیقه یکبار گل می خورند که این تنها نقطه مثبت ملوان در برابر برق به شمار می رود که همانطور که قبلا توضیح دادم با توجه به قدرت گلزنی برق و اتکاء این تیم به مهاجمین گلزنی که در اختیار دارد دفاع ملوان یک 90 دقیقه سخت را در پیش روی خواهند داشت . پیروزی در این بازی برای ملوان از نان شب هم واجبتر است !  با نگاهی به برد راه آهن در برابر پیروزی و تساوی خانگیش در برابر ابومسلم و اینکه یک بازی کمتر هم نسبت به ملوان دارد می توان به اهمیت برد ملوان در بازی پایانی نیم فصل در برابر برق شیراز و ایجاد فاصله بین خود و دو تیم پایینتر جدول پی برد . امیدواریم فردا روز خوبی برای ملوان و کادر فنی اش باشد . برای اطلاع از اینکه کدام تیم موفق تر خواهد بود کافیست 24 ساعت صبر پیشه کنید !

چهره هفته

 

حقیقتاً  نوشتن از دایی در وبلاگی که منتسب به هواداران ملوان است شاید برای بعضی از دوستان چندان جالب نباشد اما به شخصه به سبب علاقه ای که به دایی دارم خواستم اولین بار در بخش چهره هفته از او شروع کنم هرچند این هفته هم در ملوان چهره شاخصی نداشتیم .

دایی به استقلال گل نزد اما به نظر من بزرگترین برنده بازی روز یکشنبه بود . سه تعویض 2 گل و یک پاس گل توسط همین تعویضی ها نام او را در صدر بهترینهای هفته قرار داد .

بیش از این به دایی نمی پردازیم و امیدواریم هفته بعد یک ملوانی به عنوان چهره هفته معرفی شود .

عکس هفته

    بدون شرح !