بررسی آماری ملوان و ابومسلم تا پایان هفته سیزدهم

گلزنان ابومسلم :

دنی اولروم                      4گل       مهاجم

مرتضی برگی زر              3گل       مهاجم

سعید خانی                       2گل       هافبک

محمدرضا ناصحی             2گل       هافبک

رضا مسلم زاده                2گل       مدافع

داوود دانشدوست              1گل       مهاجم

احمد مقدسی پور               1گل       هافبک

مجید نورمحمدی               1گل       مدافع

تعداد کـل گــــلهای زده : 16گل

تعداد کل گلهای خورده : 16 گل

تـعداد گـلهای زده در داخـل خـانـه : 12گل

تعداد گلهای خورده در داخل خانه : 06گل

میانگین تماشاچی در مشهد : 4400 نفر ( صرف نظر از بازی با پرسپولیس با 32000نفر تماشاچی )

گلزنان ملوان بندرانزلی :

جلال رافخوائی                 2گل       مهاجم

مقداد قباخلو                     1گل       مهاجم

سعید یوسف زاده              1گل       هافبک

محسن گیاهی                   1گل       هافبک

رضا نیک نظر                  1گل       مدافع

تعداد کـل گــــلهای زده : 06گل

تعداد کل گلهای خورده : 12گل

تعداد گلهـــــای زده در خارج از خانه: 3گل

تعداد گلهای خورده در خارج از خانه : 7گل

خب آمار دقیقا به وخامت اوضاع دلالت دارد و همه نیک میدانیم با این وضعیت گلزنی و در مقابل تیمی که در خانه فقط و فقط 2 امتیاز از دست داده است بازی سختی در پیش خواهیم داشت . سعید سالارزاده بعلت محرومیت ، هادی تامینی و سید جلال رافخوائی را به دلیل مصدومیت به همراه نداریم و به این جمع می بایست سعید بیگی ، مجتبی قربانی و مهران جعفری را نیز اضافه کنیم . البته از وضعیت قربانی و جعفری اطلاع دقیقی ندارم اما فکر نمی کنم به بازی برسند . مشکل عمده ما در مشهد نبودن عناصر دفاعی تیم می باشد چرا که سالارزاده و تامینی تقریبا از ابتدای فصل در تیم بوده اند و از فصل قبل نیز در کنار هم بازی کرده اند اما با نبودن این دو بازیکن و انتقال رافخوایی به خط حمله ( که در بالا ذکر شد وی نیز مصدوم می باشد ) عملا قسمت اعظم خط دفاعی مان را از دست داده ایم . با توجه به آمار بالا و تعداد گلهای زده ابومسلم در مشهد ( 12 گل ) و البته ناقص بودن خط دفاعی می توان نود دقیقه بسیار مشکل را برای ملوان تصور نمود . فکر می کنم فقط در فصل قبل توانستیم از ابومسلم در مشهد 1 امتیاز بگیریم و در بقیه بازیهایی که با این تیم در مشهد داشتیم همیشه بازنده بوده ایم . حتی در بازی رفت در لیگ پنجم هم ملوان به سختی از سد ابومسلم گذشت و حسنی صفت با مهار یک پنالتی و فرصتهای بیشمار ابومسلم ، ملوانان را در کسب 3 امتیاز یاری نمود . میثاقیان پس از اتمام بازی رفت گفته بود : « به یاد ندارم هیچ تیمی به این اندازه توانسته باشد در انزلی به ملوان فشار بیاورد » و این حقیقتاً صحت داشت ما به سختی از ابومسلم 3 امتیاز را گرفتیم ولی امسال وضعیت بسیار متفاوت است . ملوان در فصل نقل و انتقالات ریزش زیادی داشته است و عملاً دست احمدزاده در انتخاب بازیکن بسیار خالی است مطمئنا برای کامل شدن لیست بازی با ابومسلم دست به دامان نفرات امید خواهیم شد . در دل برای کادر فنی دعا خواهیم کرد که مجبورند سازنده ترین و بسازترین های لیگ لقب بگیرند !

اما ابومسلم هم در هفته اخیر دچار چالشهای فراوانی بوده است . حذف از جام حذفی و هو شدن مربی و خداداد عزیزی ، برخورد شدید خداداد با بازیکنان و در نهایت کناره گیری قیاسی به بهانه مشکلات جسمی و منع پزشک را می توان از دلایل این بحران به شمار آورد . اما با نگاهی به جدول عملکرد ابومسلم حتما متوجه افت کیفی آنها در هفته های اخیر خواهید شد تیمی که تا پایان هفته هشتم سیزده گل به ثمر رسانیده و با 4 برد و یک تساوی به پیش می رفت در پنج هفته اخیر فقط و فقط 3 گل زده و 5 گل خورده دارد و تنها به یک برد و 2 تساوی بسنده کرده است . خب اینها همه نشانه های خوبی برای ابومسلم نیست اما نبود خیل بازیکنان ملوان در این بازی و دست خالی بودن احمدزاده می تواند بهترین هدیه برای ابومسلمی باشد که برای فرار از بحران دست و پا می زند .

سخن را با امید نتیجه گرفتن ملوان به پایان می بریم . شاید ملوان که پتانسیل خوبتر شدن را داراست بتواند از ناممکن ، ممکن بسازد و از ابومسلم نتیجه بگیرد ( ولو یک امتیاز ) هرچند این کمی دور از ذهن است اما شاید توانستیم !

در اخرین خبرها شنیده ایم که هادی تامینی و مجتبی قربانی شرایط بازی را پیدا کرده اند . برای ملوان آرزوی موفقیت می کنیم .

خداحافظ لیگا پوکال !

حذف شدیم . به همین راحتی و برای دومین بار توسط آلمانیا آخن طی این 5 سال ! شاید این باخت صدای ناقوس هشداری که مدتهاست به گوش می رسد را برای سران بایرن رساتر کند .

به شخصه از اینکه بایرن از این سری مسابقات حذف شد ناراحت نیستم بنا به دلایلی که در ادامه توضیح خواهم داد اما سیر اتفاقات منجر به حذف باعث رنجش خاطر هواداران گشته که متاسفانه از دید سران بایرن یا دور مانده یا به هیچ انگاشته شده است .  

پس از اتمام جام جهانی و آغاز بوندس لیگا متاسفانه شاهد بازیهای خوبی از بایرن نبودیم و دلیل این مشکل خستگی بازیکنان ملی پوش بایرن و البته از دست دادن مهره ارزشمندی چون بالاک اشاره شد و کارل هاینس رومنینگه خبر از بهبود روند بازی بایرن در ماههای بعد داد اما بایرن با وجود اینکه نسبت به اول فصل انصافاً بازی منسجم تری از خود به نمایش میگذارد باز هم خلائی در نوع بازیش دیده می شود که کم کم چهره آن هویداتر می شود .

شاید بازی چلسی واورتون را در هفته قبل دیده باشید که چلسی بازی باخته را با سه گل بالاک ، لمپارد و دروگبا به پیروزی بدل کرد . هر سه گل این بازی در سطح بسیار بالایی از فوتبال روز دنیا زده شد و ستارگان چلسی که قیمتی تقریبا برابر با کل خریدهای بوندس لیگا دارند توانستند بازی را به نفع تیم خود برگردانند . آن خلائی که پیش از این گفته شد همین مطلب یعنی نداشتن بازیکن ستاره است . بازیکنی که در بدترین لحظات دل به او ببندیم و چشم امید به ساقهای جادویی او داشته باشیم . در سالهای گذشته البته بازیکنانی بودند که برنامه تیم روی خلاقیت آنها پایه گذاری میشد بازیکنانی چون بالاک ، مهمت شول ، اشتفان افنبرگ و حتی ماریو باسلر. اما اکنون خبری از فاکتور خلاقیت در بایرن نیست و اکثر بازیکنانی که در این تیم هستند در رده بازیکنان بزرگ و یا تاثیر گذار به شمار نمی آیند . به اسامی زیر نگاه کنید : حسن صالی حمیدزیچ ، آندریاس اوتل ، روکه سانتا کروز ، پیزارو ، دایسلر همیشه مصدوم ، مهمت شول پا به سن گذاشته ، علی کریمی که این آخری اوج خرید بایرن بوده ! مطمئناً تصدیق می فرمایید که برای اینکه بایرن به آنجایی که مورد نظر طرفداران است برسد باید در خریدهایش بیشتر از پیش هرینه کند و این موضوع متاسفانه یکی از اولین تفاوتهای دیدگاه بین مدیران و طرفدران بایرن است .

برای بودن در بین بزرگان باید بزرگترین ها را داشته باشی

در مورد باخت دیشب بایرن می توان از چند منظر به این موضوع نگریست . اول اینکه به نظر می رسید بایرن این بازی را چندان جدی نگرفته بود زیرا که اگر چنین بود حداقل به الیور کان مرخصی داده نمیشد . بایرن بازی را بد شروع نکرد اما درست وقتی می توانست به نتیجه برسد بازی را وا داد و با بدترین نتیجه از حریف عقب افتاد . اما مشکل اصلی بایرن در دیدگاه محافظه کارانه مربی آن است ماگات مربی است که قبل از هر تصمیمی به صلاح باشگاه فکر میکند نه صلاح تیم . ترجیح می دهد اول اولی هوینس از وی راضی باشد و بعد از آن طرفداران . فرض کنیم بازی در آلیانز آره نا برگزار میشد و بایرن هم 2 گل از حریفش جلو می افتاد مطمئناً ماگات ابتدا دمیچلیس را به زمین می فرستاد و پس از آن مهاجمش را با یک دفاع دیگر عوض می کرد و به دنبال حفظ نتیجه می بود اما اگر این اتفاق برای توماس شاف اتفاق می افتاد وی سعی می کرد برای زدن گلهای بیشتر تیمش را هجومی تر کند .

در روزی که خط دفاعی ما و در راس آن لوسیوو ون بویتن بسیار بد بودند نتوانستیم از برتری محسوس خود در نیمه دوم استفاده ای بکینیم . با این وضعیت و از دست دادن احتمالی بوندس لیگا در مقابل شالکه ، برمن ، اشتوتگارت و حتی هرتا باید به امید بازی با رئال باشیم . شاید این شکستها مسئولان بایرن را برای تقویت تیم به فکر بیندازد و مجبورشان کند برای خرید بازیکنان بزرگتر خرج کند فقط کافیست به ون نیستلروی و آتش بازیهایش در رئال نگاه کنیم و در برابر هر گلی که می زند حسرت بخوریم . بایرن برای آقایی در اروپا خیلی چیزها را کم دارد که اولینش بازیکن و مربی بزرگ و آخرینش القای حس جنگجویی و برتری طلبی است . باید به آینده امید داشت اما چشم من زیاد از گرفتن جام در این فصل آب نمی خورد .

ضمنا عکسهای بازی از وبلاگ bayernclub می باشد .

ملوان - پرسپولیس در هفته سیزدهم لیگ خلیج فارس

باز هم تساوی و باز هم از دست دادن امتیاز در خانه اما این بار نه احمدزاده مقصر بود و نه بازیکنان . به هر حال بازی در مقابل تیم پرسپولیس ( حتی با وجود غیبت چند بازیکن اصلی اش ) مشکلات خاص خودش را داراست و از طرف دیگر زمین نامناسب انزلی که بیشتر از اینکه باعث استفاده تیم میزبان باشد به عنوان بزرگترین مانع برای نتیجه گیری ملوان بدل گشته است . البته بارندگی شب قبل از بازی هم مزید بر علت شده بود اما حتی یا چشم پوشی از باران و حتی بازی دیروز به این نتیجه خواهید رسید که زمین نا مساعد استادیوم تختی برای بازیکنان تکنیکی ملوان باعث شده که آنها ( که متاسفانه اکثراً جزو بازیکنان ریز جثه به شمار می روند ) رو به بازی هوایی بیاورند که این در وهله اول دارای دو عیب اساسی است : اول اینکه با روی آوردن با بازی هوایی و ضعف بازیکنان ملوان در جنگهای هوایی به خاطر فیزیک نامناسب عملاً میدان را به حریف واگذار خواهند کرد ( به مانند بازی با صباباطری و همچنین بازی با استقلال تهران که در بیست دقیقه آخر هر دوبازی مردان ملوان رو به ارسال توپهای بی اثر هوایی کرده بودند ) و دیگر اینکه قسمت عمده قابلیتهای یک بازیکن تکنیکی در چنین زمینی به منصه ظهور نخواهد رسید . به هر حال ما یک تیم شهرستانی هستیم و باید به همین که داریم راضی باشیم !!

با توجه به اینکه یک روز از بازی گذشته است قصد توضیح چگونگی بازی را ندارم و فقط به شرح گوشه هایی از بازی می پردازیم .

این بازی یکی ازکم تماشاگرترین بازیهای تاریخ ملوان-پرسپولیس بود ! حضور فقط و فقط ده هزار نفرتماشاگر آن هم در چنین بازی حساسی شاید بی ربط به سردی هوا و وسط هفته بودن بازی نداشته باشد اما به شخصه از همشهریانم بیشتر از این انتظار داشتم تقریبا پشت هر دو دروازه خالی بود و باید عرض کنم حداقل در این شرایط حضور مردم می توانست موثر باشد . حدود 200 تماشاگر هم از اقصی نقاط گیلان علی الخصوص رشت برای تشویق پرسپولیس هم از نکات جالب بازی بود . شاید برای دنیزلی دیدن این تعداد تماشاگر طرفدار سوال برانگیز بوده باشد ! اما نکته ای بود که دوست داشتم اینجا به طرح آن بپردازم و آن ضعف مفرط لیدرهای ملوان در چند بازی اخیر بوده است . اینان ترجیحاً سعی درخنداندن مردم دارند و از وظیفه اصلی خود کیلومترها دور شده اند . حرکات تکراری ، لطیفه های تاریخ مصرف گذشته ، تمسخر نوع سیگار کشیدن ملل مختلف !! و ... هم توجه تماشاگر را از بازی دور می کند و هم آن انرژی که بازیکنان باید از مردم بگیرند را زایل می کند . تقریباً یک نیمه را ( در سمتی که من نشسته بودم ) لیدر سعی می کرد دروازبان حریف را به خود مشغول کند که لازم به ذکر است در طول سالیانی که به ورزشگاه آمدم تا بحال ندیدم نه دروازبانی بدین صورت تمرکزخود را از دست دهد و نه تحت تاثیر متلکهای بی مزه لیدرها قرار گیرد . شاید بهتر باشد در این زمینه راهکارهایی صورت گیرد تا یکپارچگی تماشاگران که در بیشتر تیمهای بزرگ وجود دارد در انزلی نیز ( توسط لیدرها و نه به صورت خودجوش ) برقرار شود .

 از سکوت یک دقیقه ای به احترام مرحوم جلال خاوندی ، نادیده گرفتن دو پنالتی ملوان ، اشتباه در عدم اخراج سالارزاده ، لگد ساها به گردن ساجدی ، خطاب بی ادبانه شیث به قباخلو در برنامه نود ، اسپانسر جدید ملوان که یک شرکت یخچالسازی است ، ساخت محل استقرارریاست جمهوری در جلوی جایگاه VIP  ،حضور غلامین در بین تماشاگران و کلی مسایل ریز و درشت دیگر که حتما در روزنامه های مطالعه فرموده اید صرف نظر می کنیم و به قسمت انتهایی این مطلب می پردازیم .

ملوان باانجام 13 بازی و کسب 11 امتیاز در رده چهاردهم جدول قرار دارد و با توجه به بضاعت و مهره های نه چندان هماهنگش ، حضور در این منطقه از جدول قابل پیش بینی می نمود اما موضوع مهمتر این است که امتیازات زیادی ازبازیهای خانگی از دست داده ایم که جبرانش بسیار سخت می نماید اما در نیم فصل دوم با توجه به اینکه یک بازی خانگی بیشتر نسبت به دور رفت داریم می توانیم به آینده امیدوار باشیم . از دور رفت یک بازی با ابومسلم در مشهد باقی مانده است و یک بازی هم با برق در انزلی که البته کسب 4 امتیاز از این دو بازی می تواند ایده آل باشد زیرا ابومسلم تنها یکبار در خانه خود مساوی داده است و باقی بازیها را با پیروزی پشت سر گذارده است اما برد در برابر برق می تواند به وضعیت ملوان سر و سامانی ببخشد . امیدوارم در ادامه فصل روزهای بهتری را ناطر باشیم .