دور برگشت بوندس لیگا در سال ۲۰۰۷

لابد می پرسید این عکس به چه دلیل اینجا آمده است ؟! خب خیلی ساده است چون وبلاگ باواریا امروز یک ساله شده و به همین خاطر برایش جشن گرفتیم !! از همه کسانی که در طی این یک سال ما را تحمل کردند و با همفکری و مساعدت های خودشون ما را یاری نموده اند بی نهایت متشکر و سپاسگذاریم .

خب مدتها بود که درمورد بایرن و آلمان چیزی ننوشته بودیم و بهمین خاطراین قسمت مربوط می شود به بایرن و البته بررسی مربی گذشته و حال آن . پس از پایان نیم فصل بوندس لیگا ، بایرن در رده سوم جای گرفت در حالی که با برمن و شالکه 3 امتیاز اختلاف داشت و می بایست برای حضور در بالای جدول تلاش بیشتری می نمود . به هرحال جبران 3 امتیاز در 15 بازی نباید کار چندان سختی باشد آنهم درحالی که هر دوتیم برمن و شالکه در دور برگشت باید در استادیوم خانگی بایرن یعنی آلیانز آره نا به مصاف مدعی همیشگی لیگ آلمان می رفتند و این قدری باعث آسودگی خاطر میشد . بایرن به تعطیلات نیم فصل رفت و پس از اردوی چند روزه ( و البته موفق ) در امارات و بازی با تیمهایی چون بنفیکا و مارسی و پس از آن بازی با چند تیم آلمانی ( که البته تقریباً بایرن در تمام آنها موفق بود ) به انتظار شروع فصل جدید ماند . می توان گفت در این دوره تعطیلات ، بایرن به خوبی توانست از فرصت بدست آمده استفاده نموده و در آمادگی بیشتر بکوشد . به شخصه شروع خوبی را برای بایرن در دور برگشت متصور بودم اما اوضاع در این تیم به شکلی که همه پیش بینی می نمودند پیش نرفت !

ذکر این نکته هم ضروری است که در تعطیلات نیم فصل سباستین دایسلر یا به قول طرفداران بایرن "سبا" از فوتبال کناره گیری نمود و دلیل آنرا خستگی روحی و نداشتن انگیزه اعلام نمود . او که در ابتدا به عنوان " نگین انگشترفوتبال آلمان " معروف شده بود پس از 5 بار عمل جراحی بر روی زانوی همیشه مصدومش و از دست دادن 2 جام جهانی آن هم در آستانه بازیها ، دچار افسردگی شدیدی شده بود به نحوی که کارش به کلینیک بیماری های اینچنینی کشیده شد و در آخر هم " بکهام آلمان " در مقابل این همه فشار تاب نیاورد و ترجیح داد خداحافظی کند . نبود او ( هر چند در بیشتر مواقع مصدم بود ) می توانست ضربه بدی بر پیکره کمربند میانی بایرن باشد و پس از رفتن بالاک ، عزیمت صالی حمیدزیچ به یوونتوس در سال آتی و نا کارآمدی کریمی و دوس سانتوس خط میانی بایرن خالی تر از همیشه شد . اما شاید این نقطه عطفی باشد برای بایرن و شروعی باشد برای اینکه این تیم سرمایه دار ! هم در بازار نقل و انتقالات فعالیت بیشتری داشته باشد و صرفاً به فکر خریدهای ارزانترو پرسودتر نباشد . همانطور که قبلتر هم عرض کرده بودم برای حضور در بین بزرگان باید بزرگترینها را داشته باشی .

بگذریم ... از بحث اصلی منحرف شدیم . به بایرن و نیم فصل دوم باز می گردیم بازی اول در وست فالن و حضور بیش از هفتادهزار تماشاگر متعصب دورتموندی میدانی سخت برای بایرن ساخته بود و در پایان  بایرنی که در نیمه اول حاکم بلامنازع میدان بود بازی کاملا متفاوتی در نیمه دوم از خود به نمایش گذاشت و در نهایت شکست 2-3 را در برایر دورتموند متحمل شود که لرزش پایه های صندلی مرییگری ماگات از همینجا آغاز شد . این شکست در حالی شکل گرفت که عملاً بایرن در نیمه دوم حرفی برای گفتن نداشت .به نظر اکثر کارشناسان یکی از عوامل این باخت بازی بد علی کریمی در این دیدار بود که اعتراضاتی به نحوه بازی اش در بین بسیاری از جراید –بخصوص از نوع آلمانی – دیده شد اما فکر می کنم کریمی بازی روانتری نسبت به نیم فصل از خود ارائه داد و آنقدرها هم بد نبود . پاس گلی که یاد شد وی به مهاجم حریف داده است یک برخورد ساده توپ به وی بود که می توانست برای هر بازیکنی روی دهد و به طور کل کریمی اگر از بقیه بهتر نبود بدتر هم نبود . هر چند از حضورش در بایرن اصلاً خوشنود نیستم اما انصافاً آن بازی بدی که به کریمی نسبت داده شد انصاف نبود .

 به امید بازی بعد و دیدار در برایر بوخوم ماندیم و انچه در این دیدار دیدیم چیزی در حد نیمه دوم بازی با دورتموند بود و ازاینجا بود که تماشاگران حاظر در آلیانر آره نا اعتراضات خود را علناً آشکار ساختند ( کاری که به نظر من پیشتر از اینها باید انجام می دادند ) و بعد از مدتها بایرن در استادیوم خانگی اش هو شد ! همان شب خبری بر روی شبکه های خبری مشاهده شد که عجیب بود . "ماگات اخراج شد !" کاری که در بایرن چندان عرف نیست و اکثر مربیان این باشگاه به این سرعت اخراج نمیشوند اما ماگات اخراج شد تا تماشاگر خشمگین قدری آرام شود . پس از آن اوتمار هیتسفیلد به بایرن آمد و هدایت این تیم را به عهده گرفت . در مورد چگونگی حضورش و بازی با نورنبرگ که اولین بازی اوتمار بود چیزی نمی گوییم چون شرح بازی را حتما در وب سایتها و روزنامه های متعدد خوانده اید اما چد نکته در این بازی بود شاید شنیدنش خالی از لطف نباشد :

اولین مقصر ( و به نظر من بزرگترین آنها ) این بازی کسانی بودند که می بایست نقاط قوت هر تیمی باشند اما اینان در این بازی برعکس انتظار ، نقش زردپی آشیل بایرن را بازی کردند . آنها همان مدافعین مرکزی بایرن یعنی لوسیو و ون بویتن بودند . دو مدافع تنومند که به نظر من در انتخاب پست خود اشتباه کردند !! در طول فصل این دو را ( علی الخصوص لوسیو ) در پیشانی خط حمله می بینیم و در نهایت خالی مانده جای آنها باعث می شود دفاع بایرن آسیب پذیرتر از قبل شود . چیزی که با وجود تذکرات فراوان بازهم رعایت نمی شود اما میخواهم در ذهنتان گل اول را متصور شوید . پاس در عمق ، پر شدن آفساید و درنهایت گل اول برای دورتموند . چی کسی آفساید را پر کرده بود ؟!

گل دوم : پاس به کناره ها ، عدم پوشش مناسب بر روی هافبک چپ دورتموند ، تاثیر نگذاشتن روی مهاجم و گل دوم .

گل سوم : تقریبا مشابه گل دوم بود . ارسال از سمت راست بایرن و ...گل

در هر سه این گلها مدافعین مرکزی مقصر بودند اما نفر سوم که می شود وی را در این تقصیرات شریک دانست ویلی سانیول بود که با پرکردن آفساید در گل اول و عدم پوشش مناسب در جناح خویش باعث شد بازیکن نورنبرگ به راحتی دو ارسال دیدینی و متعاقب آن دو گل را به ثمر برسانند .

از بازی نورنبرگ خارج شده و به بایرن می پردازیم . یک سوال اصلی در انتخاب مربی وجود دارد :  چرا اوتمار ؟

به گذشته باز می گردیم . چند ماه قبل ، از اوتمار به عنوان کاندیدای اصلی مربیگری در رئال نام برده شد اما وی نپذیرفت . این رد کردن پیشنهاد اولین بار نبود چرا که وی از قبل مربیگری تیمهایی مثل تیم ملی آلمان ، تیم منچستر، اینتر میلان و .. هم گذشته بود . به شخصه حدس می زدم که وی هنوز در رویای بایرن و بازگشت به این تیم سیر می کند و همانطور که پیش بینی می کردم با اولین پیشنهاد جدی به بایرن بازگشت . اما بازی با نورنبرگ و مشاهده ضعف مفرط بایرن باعث شد اوتمار اعتبار و گذشته خود را در خطر ببیند و با اعلام کناره گیری در پایان فصل همه چیز را به اتمام این فصل از رقابتها موکول کرد ولی آیا اوتمار می ماند ؟ آیا انتخاب وی به سبب بازی حساس بایرن با رئال صورت گرفته ؟ در مورد جواب این سوالات نمی توان به صراحت جوابی داد اما فکر می کنم او بایرن را از رکود فعلی نجات خواهد داد و با ساخت یک تیم آماده تر فصل بعد را هم در آلیانز سپری کند . برای رسیدن به پاسخ این سوالات میبایست تا آخر فصل منتظر بمانیم .