چشمان انزلی نگران است .

   کاش بد بازی می کردیم و می باختیم ! این نظر بیشتر طرفداران ملوان بعد ازبازی با پرسپولیس بود . متاسفانه در روزی که حداقل حق ملوان از بازی برابر پرسپولیس کسب یک امتیاز بود درنهایت ناباوری بازی را با دنیایی حسرت و اندوه به پایان رساندیم . نمی دانم چرا همیشه ملوان در آزادی دو نیمه متفاوت را از خود به نمایش می گذارد . نیمه اول خوب ، جنگنده و در خور توجه و نیمه دوم محتاط ، ترسو و بدون برنامه ! درباره چگونگی روند این بازی حرفی نمیزنیم چرا که بازی پخش مستقیم بود و همه خود به خوبی شاهد آن بودند اما سوالی در ذهن من و بقیه دوستان ملوانی بود که امیدوارم روزی به جواب آن برسیم .

   امسال بعد از ریزش فراوان بازیکنان ملوان علی الخصوص در خط جمله با فقر شدید مهاجم مواجه شدیم گذشته از آن بازیکنان اصلی خط حمله از جمله مهران جعفری و مقداد قباخلو یا مصدوم بودند یا نتوانسته بودند که در برآورده کردن انتظارات موفق باشند . این کمبود مهاجم به حدی بود که احمدزاده مجبور به استفاده از گزینه ای بنام « مجتبی قربانی » شد . در این قسمت بیشتر به وی می پردازیم .

   مجتبی قربانی مهاجم فومنی ملوان است که حدود سه سالی است که اورا در پیراهن ملوان دیده ام . در سالهای قبل و با توجه به کثرت مهاجمان از جملع محمد غلامین ، محمد غلامی ، شادروان جلال خاوندی و .. بازی زیادی به وی نمی رسید و اگر اشتباه نکنم در آن سالهای از وی حتی در هافبک چپ هم استفاده میشد اما امسال او تبدیل به مهاجم اول ملوان شده است . بازیکنی که تنها یک گل به سایپا زده و یک پنالتی از ذوب آهن گرفته !! حال سوال این است : چرا باید وی همیشه مهاجم اول ما باشد ؟ چرا باید در هر بازی به قربانی شانس مجددی داده شود ؟ واقعاً آیا نمیشد در همین بازی با پرسپولیس از حیدری در کنار جعفری استفاده کرد ؟ چند بار باید قربانی شانسهای مسلم گلزنی را از بین ببرد تا تعویض شود ؟چند بار باید روی سهل انگاری و خودخواهی وی بازی را از دست بدهیم ؟ در همین دو بازی که در تهران و در برابر استقلال و پرسپولیس انجام دادیم روی هم قربانی چه نمره ای گرفته است ؟ در بازی با راه آهن پس از از دست دادن موقعیتهای صد در صد گل توسط وی اگر اشتباه مدافع راه آهن و خطای پنالتی اتفاق نمی افتاد الان جای ما و فولاد عوض شده بود و باید دست به دعا برمی داشتیم که شاید در لیگ بمانیم . پس چرا مجتبی قربانی باز هم در ترکیب اصلی تیم جای دارد ؟ زمانی همه از حضور ثابت نریمان نعمتی گلایه داشتند و اکنون تاریخ در مورد قربانی تکرار شده است ! کاش کسی جواب من را میداد .

مساله دوم در مورد نتایج تیم فولاد خوزستان در بیرون از خانه است . به آمار ذیل توجه فرمائید .

تیم میهمان	نتیجه بازی	تیم میزبان	هفته
فولاد خوزستان	۱ - ۰	پیکان تهران	اول
فولاد خوزستان	۰ - ۱	پاس تهران	سوم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	مس کرمان	پنجم
فولاد خوزستان	۰ - ۳	ذوب آهن اصفحان	هفتم
فولاد خوزستان	۰ - ۰	صبا باطری تهران	هشتم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	راه آهن تهران	دهم
فولاد خوزستان	۰ - ۱	ابومسلم مشهد	دوازدهم
فولاد خوزستان	۱ - ۲	سپاهان اصفحان	چهاردهم
فولاد خوزستان	۲ - ۲	سایپای تهران	هفدهم
فولاد خوزستان	۲ - ۳	استقلال تهران	نوزدهم
فولاد خوزستان	۰ - ۰	فجر شیراز	بیست و یکم
فولاد خوزستان	۱ - ۱	ملوان انزلی	بیست و چهارم
فولاد خوزستان	۱ - ۲	پرسپولیس تهران	بیست وششم
فولاد خوزستان	۴ - ۲	برق شیراز	بیست و هشتم

به غیر از پیروزی در برابر پیکان ( در هفته اول ) که بشتر به خاطر نا آماده بودن پیکان بود بهترین نتیجه خارج از خانه فولاد کسب یک تساوی 2-2 بوده است ! این تیم در هفته قبل در اهواز و در برابر ابومسلم تا دقیقه 75 گلی نزده بود و بازی با نتیجه تساوی دنبال میشد چگونه در این هفته و به یکباره توانست در نیمه اول 3 گل به تیم کاملا دفاعی برق بزند !؟ برقی که اندیشه های مربی محتاطش ابتدا در نخوردن گل بنا شده است . آیا فولاد متوسل به جریانات غیرورزشی شده است ؟! پاسخ صریحی برای این سوال مثل تمام این قبیل ابهامات وجود ندارد اما شاید بتوان از جمیع اتفاقات بهترین نتیجه را گرفت . به قول معروف « آفتاب آمد ، دلیل آفتاب ! »

   رضاییان که برای متوقف کردن ملوان به هرکدام از رقبای این تیم وعده پاداش های قابل توجهی می دهد ترجیح داده است که به هر طریق ممکن فولاد را در لیگ برتر و صندلی مدیریت را برای خود حفظ کند ! متاسفانه جامعه ورزشی و ورزشی نویس ما غرق در هیاهوی بازیهای سیاسی ، مدیریتی دو تیم پر طرفدار، بزرگ و بی هویت کشور یعنی استقلال و پیروزی شده است و برای ثبت گزارش لحظه به لحظه آنان سر و دست می شکند اما کسی به بخش کم امتیاز جدول کاری ندارد . مرفای با گفتن جمله « امیدوارم روزی بازی سپاهان-استقلال اهواز پاک باشد » کل مطبوعات ما را به بو کشیدن اتفاقات آن بازی سوق می دهد اما کسی حاظر نیست یک لحظه هم به چگونگی خوردن 3 گل برق از فولاد درخانه ( آن هم در عرض ۵۰ دقیقه ) بپردازد . برقی که بعد از سالها رقیب همشهری خود یعنی فجر را با 3 گل شکست داده بود در مقابل فولاد قبل از بازی دستهایش را بالا برده بود . آیا این طبیعی است ؟!

نکته بعدی در مورد بازی مهم برق شیراز-ملوان در هفته پایانی لیگ است که شاید حکم ماندن و رفتنمان در این بازی امضا شود . جمعی از دوستان ساکن تهران جهت حمایت از ملوان قصد دارند به شیراز عزیمت کنند . همینجا از کلیه دوستان انزلیچی که در تهران سکونت دارند دعوت بعمل می آید جهت هماهنگی های مربوطه برای عزیمت به شیراز به همراه این گروه طرفدار ملوان برای من از طریق ای میل یا بخش نظرات همین مطلب پیغام بگذارند . البته امیدوارم کار ملوان به روز آخر نکشد !

و در آخر از تمام دوستان و عزیزانی که ملوان را دوست دارند  و آینده این تیم که گذشته اش خاطرات ما را می سازد برایشان اهمیت دارد تقاضا می کنم در بازی با ابومسلم که پیروزی در آن از همه چیز واجبتر است با حضور گرم خود فضای استادیوم پیر شهرمان را برای بازیکنان ابومسلم ( که حتماً تا حالا از جانب برخی افراد تطمیع شده اند ) غیر قابل تحمل نماییم . شاید قصور در این وظیفه باعث شود سالها در حسرت آن روز زانوی غم به بغل گیریم .

من اگر برخیزم

تو اگر برخیزی

همه برمیخیزند .

ضمناً از این هفته می توانید مطالب وبلاگ را بصورت  PDFهم داشته باشید . لازم به ذکر است که برای دیدن آن نیاز به برنامه Adobe reader Acrobat  خواهید داشت .

برای دانلود این متن با فرمت PDF روی اینجا یا اینجا کلیک نمایید .

ضمناً این هم پیامی از یکی از طرفداران ملوان خطاب به دوستان ملوانی است که پیشنهاد می کنم آن را بخوانید . برای گرفتن آن مطلب هم می توانید روی اینجا یا اینجا کلیک کنید .

« منتظر نظرات و انتقادات شما هستم »