خداحافظ لیگ ششم .

بالاخره لیگ ششم با همه ناملایماتش ، با همه پستی ها و بلندیها ، با همه استرسها و فشارها و ... به اتمام رسید . قهرمان نشدیم قرار هم نبود که قهرمان بشویم اما آنقدر تحت فشار بودیم که بعد از اتمام لیگ احساس کردیم به اندازه سایپایی که قهرمان شد استرس فراوانی را تحمل کردیم .

   این لیگ که شروع شد خیلی ها اسم ملوان را به مانند سالهای پیش بعنوان یکی از مدعیان اصلی سقوط نام بردند . بعنوان یک انزلیچی و طرفدار ملوان از اینکه میدیدم بازهم کارشناسان فن ملوان را اولین تیم سقوط کننده معرفی کرده اند ناراحت میشدم . در دل امیدوار بودم که وقتی احمدزاده بیاید و تیم را از هفته دوم تحویل بگیرد ملوان دیگری را شاهد باشم و همین جواب قاطعی باشد به آنانی که ملوان را باور نداشتند . با توجه به موقعیت خوب ملوان در لیگ چهارم و پنجم اصلاً انتظار نداشتم که بازهم عنوان تیمهای فانوس به دست را داشته باشیم اما گذشت زمان و درک این نکته که نیمکتی داریم که از بازیکن متخصص خالی است چنان ته دلمان را خالی کرد که هر هفته برای ماندن ملوان بیشتر و بیشتر نگران میشدیم . شاید فروش بی رویه بازیکنان زبده ملوان و در مقابل ، عدم جایگزینی مهره های مناسب باعث شده بود که دست کادر فنی از داشتن یک تیم کامل کوتاه شود و در برخی مواقع اشتباهات فنی نیز به جمیع معضلات و کمبودهای ملوان افزوده میشد و در نهایت معجونی میدیدم به نام فوتبال که با لحظه لحظه اش می بایست زندگی میکردیم !

   بعد از بازی ضعیف ملوان در برابر ابومسلم و اتفاقات پیش آمده در بازی فولادخوزستان – فولاد سپاهان که شائبه های بسیاری را بوجود آورد تقریباً از حضور در پلی آف مطمئن بودم و تمام امیدی که به ملوان داشتم را از دست رفته میدیدم و معتقد بودم دیگر نباید امیدی به ملوان داشت . حقیقتاً هم خیل زیادی از طرفداران ملوان هم با من هم عقیده بودند و همگان بر این باور بودند که ملوان باید شانس خود را نه در تک بازی باقی مانده که در بازیهای مرگ آور پلی اف جستجو کند . خب این مرحله زجر آور و ترسناکی بود که در آنجا فقط با زبان فوتبال نمیشد حرف شد . متاسفانه مرحله حذفی در فوتبال ما مترادف بود با خیلی واژه های نامانوس و کثیف که گفتنش زیبنده وبلاگ نیست اما در لحظاتی که امید از شهرمان رخت بر بسته بود با بازی جوانمردانه طلایی پوشان سپاهان و همچنین برد شیرین ملوان در برابر برق باز هم به زندگی برگشتیم .

    ملوان در طول این فصل با معضلات فراوانی مواجه بود که باعث شد کار این تیم مردمی و با سابقه به اما و اگر کشیده شود شاید بزرگترین مشکل ملوان نبودن مهاجمان کارآمد و ضعف مشهود خط حمله موجود آن باشد که این به سیاستگذاری غلط این باشگاه برمی گردد . متاسفانه باشگاه ملوان تکلیف خود را با تیم و چگونگی ادامه حیات آن روشن نمیکند . ما نمی دانیم که ملبوان به فکر قهرمانی است ؟ به فکر سقوط نکردن است ؟ به فکر فروش بازیکن است ؟ و یا به فکر فروپاشی باشگاه است ؟! هر ساله بازیکنان زبده ای پرورش یافته و در کوران رقابتها به اوج پختگی می رسند و در سال بعد به راحتی به فروش می رسند ! این رویه در هیچ کجای لیگ برتر ما مشاهده نمیشود . حداقل در این سطح و این تعداد فروش در بین تیمهای لیگ نوبر است . اگر ملوان در حفظ داشته های خود بکوشد می تواند حتی به عنوان مدعی رقابتها پای به میدان گذارد چرا که هم از نیروی جوانان و امید خوبی برخوردار است و هم از پتانسیلی برخوردار است که تقریبا نزد کمتر تیمی در لیگ یافت می شود و آن حمایت ، حضور و پشتیبانی مردمی است که در سرما و گرما یار و یاور تیم محبوب خود هستند . باید دست تک تک این هواداران پرشور را که ملوان را نه تنها از خود جدا نمی دانند بلکه آنرا قطعه ای جدا ناشدنی از زندگی خود می دانند بوسید . همینجا به نمایندگی از ملوان از تمام این هواداران گرانقدر که عاشقانه به ملوان مهر می ورزند صمیمانه سپاسگذاری می نمایم و آرزوی داشتن روزهای خوشی برای آنان در کنار قوی سپید محبوبشان آرزومندم .

    سخن دیگرم خطاب به عزیزانی است که با حضورشان در این وبلاگ باعث رونق آن شده اند . مدتی است که باواریا از آن رکود و خمودگی خود خارج شده و این میسر نمیشد مگر با حضور شما که همین باعث بسی دلگرمی و امیدواری است . از اینکه در بحثها شرکت می کنید و با نقطه نظرات خود ما را در هر چه بهتر شدن وبلاگ یاری می نمایید بی نهایت متشکرم . امیدوارم این رابطه دوطرفه همچنان ادامه داشته و اینجا با رفع کاستی ها همانی شود که انتظارش را دارید . همیشه و در همه حال منتظر انتقادات شما هستیم .

   از همه اینها می گذریم و کمی به ملوان می رسیم . برخلاف همیشه ملوان که اصلاً با خرید بازیکن میانه ای نداشته ، سنت شکنی کرده و در برخی نقاط که ضعفی احساس میشد دست به خرید بازیکن زد ! خب در نگاه اول این بسیار عالی می نمود و از اینکه می دیدم ما هم به مثابه دیگر تیمها توان خرید بازیکن داریم خوشحال بودم مهره های خریداری شده هم بازیکنان بدی به نظر نمی رسیدند اما باز هم میشد بهتر از این هم خرید نمود . در این قسمت سعی می کنیم به بررسی این خریدها بپردازیم . البته اینها صرفاً نظرات شخصی من بوده و شاید با نظر کارشناسان فن کاملاً مغایرت داشته باشد اما سعی می کنیم با کمک گرفتن از شما دوستان به یک جمع بندی صحیح از این مطلب برسیم .

    امسال دقیقاً نمی دانم چند بازیکن به تیم اضافه شده است لذا اگر بازیکنی از این لیست جا افتاد لطفاً یادآوری نمایید . ضمناً ترتیب اسامی در این لیست کاملاً تصادفی و بدون در نظر گرفتن کارآیی هر یک انتخاب شده است .

1 – مقداد قباخلو : مهاجمی که فکر می کنم می توانست مهره گمشده ملوان باشد . از نوع بازی وی خوشم می آمد اما کمتر به او بازی رسید ضمن اینکه نحوه استارت زدن و شکل دویدنش باعث میشد علیرغم گامهای بلندی که داشت چندان سرعتی نباشد . در نیم فصل دوم هم مصدوم بود و عملاً از دور خارج شد .

2 – رضا نیک نظر : در کل فصل میشد روی او حساب کرد بازیکنی که باعث شد در دور رفت دیگر شاید اشتباهات وحشتناک مرتضی فلاحتی نباشیم ! به خوبی جای او را پر کرد . اگر از چند خطای بی مورد و علی الخصوص چند هند بچه گانه وی بگذریم می توانیم به او نمره قبولی بدهیم ضمن اینکه یکی از سه گل برتر لیگ ششم یا شاید بهترین گل فصل را زد .

3 – مهران جعفری : بازیکن امید ملوان و آقای گل امیدهای کشور که فکر می کنم امسال به جمع بزرگسالان اضافه شد . اگر سال قبل هم بازی کرده باشد من به خاطر نمی آورم . بازیکی که در ابتدای فصل و در بازی با استقلال اهواز که به باخت یک بر صفر ملوان منجر شد بسیار مورد انتقاد هواداران قرار گرفت . او هم در قحطی مهاجمان ملوان مصدوم شد و در پایان فصل هم به جای سعید یوسف زاده مصدوم در خط هافبک به کار گرفته شد و انصافاً بد هم کار نکرد .

4 – کیوان ساجدی : اساساً باید به انتخاب وی اعتراض نمود . بازیکنی که در فصول گذشته هم با ملوان و هم تماشاگرانش مشکل پیدا کرده بود و به شدت در انزلی مورد غضب قرار گرفته بود به ملوان بازگشت در حالی که بی مهری وی با یک دسته گل و شیرینی رفع نمیشد اما باز هم تماشاگران ترجیح دادند به منافع ملوان فکر کنند تا احساسات خود و در نهایت هم باز ساجدی تیم را جا گذاشت و در سومین باری که با ملوان مشکل پیدا کرد از تیم اخراج شد . شاید بهتر بود زودتر از این و پس از بروز اولین مشکل در اصفحان با وی برخورد میشد .

5 – علی رمضانی : بازیکن امید ملوان که حضورش را مدیون بازی با تیم کیمیا رشد بندر ترکمن است ! چرا که در بازی ملوان با این تیم در جام حذفی فرصت عرضه اندام یافت و چه شایسته هم از این فرصت استفاده نمود . با وجود جثه کوچکش بر توپ تسلط خوبی دارد و در نبود گیاهی و ساجدی سمت چپ ملوان را بیمه نمود . فکر می کنم خیلی دوست داشت از کرنر بصورت مستقیم گل بزند و آنقدر این کار را کرد که بالاخره دروازبان راه آهن را مغلوب نمود !

6 – ابراهیم صادقی : بازیکن دو سال پیش ملوان که با ناجوانمردی از تیم کنار گذاشته شد . او در حالی که در ملوان مصدوم شده بود از تیم خارج شد ، یکسال را در لیگ دو گذراند و دوباره به ملوان پیوست . فکر می کنم از بازی برگشت با سایپا به دفاع چپ که پست تخصصی وی بود بازگشت و حقیقتاً نسبت به دور رفت عملکرد بهتری داشت . فکر می کنم کسی از بازی وی ناراضی نبوده باشد .

 – مرتضی بهشتی : یکبار پس از بازی با سپاهان که به باخت ملوان منتهی شد از وی شدید انتقاد کردم ( که شاید نمی بایست با آن لحن می نوشتم ) پس از آن هم به وی بازی نرسید که دوباره بتواند جواب منتقدین را بدهد اما در کل فکر می کنم خرید مناسبی نبود .

این کل بازیکنانی بود که در فصلی که گذشت به ملوان اضافه شدند و بدنه اصلی ملوان را ساختند . در فصل آینده نیاز به چند بازیکن دیگر به شدت احساس می شود . شاید یک یا دو بازیکن موثر در خط حمله و همچنین یک هافبک طراح اسمی می توانند ملوان را در گذر از خوان هفتم لیگ یاری نمایند . ضمناً در لیست بالا اگر فکر می کنید باید از فرد دیگری هم نام برده شود لطف کنید یادآوری نمایید که بتوانم مطلب بالا را تکمیل کنم .

در پایان این مطلب می خواستم از فرصت استفاده کنم و چند موضوع کوچک را عنوان نمایم . نخست اینکه بسیار از قهرمانی سایپا مسرور شدم و این شاید بیشتر به خاطر حضور علی دایی که همیشه وی را ستایش کرده ام باشد . بازیکنی که همیشه توانست نفر اول باشد و باز هم نفر اول خواهد ماند . امیدوارم روزی فرا رسد که او را در قامت بزرگترین مربی لیگ ببینیم .

دوم اینکه چقدر بیشتر خوشحال شدم از اینکه دیدم « روزی خورهای لیگ » یعنی قرمز و آبی های کشور چه مفتضحانه از دور لیگ و جام حذفی کنار رفتند . با این همه پولهایی که به این تیمها تزریق میشود ( و جالب است که همه هم دم از نداری می زنند ! ) چراباید این تیمها اینگونه نتیجه گیری کنند ؟ نمی دانید که چقدر از زمین خوردن آنها خوشحالم چرا که آنها در حالی از جیب من و شما بهره مند می شوند که تیم شهرمان در حسرت چند توپ استاندارد سالهاست که دل به کمک این و آن دارد . بگذریم که نگفتنش از گفتنش بهتر است !!

به هر حال در پایان از عموم دوستان به خاطر تعلل در به روز کردن وبلاگ عذرخواهی می کنم . همانطور که قبلا هم اشاره کرده بودم مدتی برای کاری به تهران رفته بودم که متاسفانه کارم به درازا کشید . به همین جهت هم تصمیم دارم در چند روز آینده دوباره وبلاگ را به روز کنم .

« بی صبرانه منتظر شنیدن نظرات ، انتقادات و پیشنهادات شما هستم »

* ضمناً در بخش نظرات سری قبل پاسخ فرمایشات دوستان داده شده است .

این هم مقاله جالب و کمی نگران کننده در مورد وضعیت ملوان در آینده که پیشنهاد می کنم نظری به آن بیاندازید . لطفاْ اینجا را کلیک کنید .